Ons territorium.......

Na bijna vier weken beschouwen Dick en ik de huisjes en het erf van Tante Tine bijna als ‘onze’ verblijfplek. Uiteraard alleen als Tante Tine niet aanwezig is. We hebben in de kleine maand dat we hier wonen veel kennis van gewoontes van Surinamers en de directe omgeving opgedaan.

Een vast ritueel elke morgen is het vegen van ons bordes en de vloeren van onze huisjes. Kinderachtig denken wellicht enkelen van de lezers. Niets is minder waar. Het is een uiterst belangrijke activiteit die zorgvuldig dient te worden uitgevoerd. Bij elk huisje horen twee zachte bezems: een voor binnen en een voor buiten. Die mogen onder geen beding verwisseld worden. Het vegen levert niet alleen schone oppervlakken op, maar is zeker ook een gewild wapen tegen de mieren. Deze kleine soldaten rukken bij nacht en ontij op en kunnen in korte tijd grote afstanden overbruggen. Vegen helpt tijdelijk. Dikwijls moet ‘s middags al weer gebezemd worden. Tot nu toe is er sprake van een gelijke strijd. Tegen de avond zet moeder natuur een tweede wapen in. Muggen. Dick had zich in Nederland al laten informeren over hun aanvallen en had in zijn voorgenomen strijd een klamboe en enkele liters smeerpesticiden (deet) ingeslagen. Rond 18.00 uur worden de onbedekte lichaamsdelen ingesmeerd met als gevolg dat de meeste van onze vijanden zich op afstand houden. Na 19.00 uur trekken de muggen zich terug. In de avond kunnen we rustig op ons terras lezen en schrijven.

In de tuin van Tante Tine ontdekten we in de loop van de tijd zaken die de moeite van het vermelden zeker waard zijn. Allereerst kleine schuurtjes (afmetingen 1 bij 1 1/2 meter) met golfplaten. Tante Tine verklaarde dat het om hondenhokken gaat. Ze vervullen echter geen functie omdat de honden van Tante Tine (Luna en Emi) permanent los in de tuin lopen. Ze willen ook niet in een hok slapen. Emi die sinds de lente bij Tante Tine woont komt uit het asiel en daar krijg je uitsluitend een hond mee, als je er geen kettinghond van maakt. De honden mogen van geluk spreken, want ze worden verwend door Tante Tine. ‘s Avonds krijgen ze rijst die ze voor de honden kookt. Zodra de honden zijn uitgegeten, nemen grote kikkers bezit van het eten in de bakken door er domweg in te klimmen en zich aan de rijst tegoed te doen.

Een ander vreemd voorwerp is de ‘sinaasappelvanger’ . Het gaat hier om een lange stok met aan het uiteinde een soort klein vergiet. Regelmatig trekt Tante haar boomgaard in om te speuren naar rijpe sinaasappels die ze slechts licht hoeft te toucheren. De sinaasappels vallen in het vergiet en kunnen zonder beschadiging worden meegenomen naar huis om opgegeten te worden. Klimmen in een ladder is er dus niet bij.

Dan de levende have op het erf. De planten en bomen in de tuin zijn in de afgelopen vier weken enorm gegroeid. Overal verschijnen vruchten, ontstaan nieuwe loten aan planten en bomen en bloeien er bloemen. De geknotte mangoboom (waar Dick eerder over schreef) heeft al veel nieuwe takken gevormd en de amarylissen bloeien. In twee dagen zijn de bloemen van knop tot bloem gegroeid. Ongelooflijk! Een dag of drie geleden ontdekte ik in een hoek van de tuin een grote bruine hagedis (Ameiva) die wel tot een meter lang kan worden. Helaas kreeg ik geen kans om een foto te maken.

En dan natuurlijk de vogels. Er vliegen veel soorten door de tuin. De bekendste is de Grikibi. Zijn naam ontleend hij aan zijn roep: grietjebie...grietjebie...grietjebie. De steenduif (Stonga) zien we ook veel. Het is een kleine duif. In de mangoboom voor ons  huis maakt een vrouwtje een nest. Ze is uiterst kieskeurig in het verzamelen van nestmateriaal. Takjes pakt ze met haar snavel op, schudt er wat mee, zodat het takje afbreekt en op maat in het in aanbouw-zijnde nest kan worden verwerkt. Een bijzondere fladderaar is wel de Zwartkuifmierklauwier (in het Sranan Mirafowru). Elke morgen om 7.00 uur meldt deze schurk zich bij een van de shutters van mijn huisje. Hij vindt het geweldig om met zijn snavel tegen het glas te tikken. Na een minuut of vijf vertrekt hij weer. Ik ben dan wakker.

We kunnen nog even genieten dit totaalaanbod. Morgen vertrekken we. Ik zal proberen foto’s en linkjes bij dit verhaal te voegen. Als die er niet staan, kunnen je die vinden onder het kopje ‘Foto’s’ of ‘Video’s’ op de reisblog.