Ditjes en datjes: de middag

De dagactviteit:

We hebben afgesproken dat we elke dag in ieder geval “. Iets” ondernemen. Via onze blog hebben jullie dat tot nu toe goed kunnen volgen. Een ritueel dat dagelijks terug komt is de lunch, oftewel wat eten we? Voor de vraag gesteld is geeft Rob het antwoord al: Nasi, vegetarisch of met kip. bij hoge uitzondering eten we een sateetje. En elke middag minimaal een Djogo! Dat is een liter bier. Ik kan het voor mezelf verantwoorden. Simpelweg omdat ik weer zo heb lopen zweten. rob vindt het gewoon lekker en zoekt niet naar smoesjes. Gewoon een sterk karakter. Na de lunch gaan we de stad een beetje “ proeven” . We lopen steeds door een ander stukje van Paramaribo. Ik kijk mijn ogen uit. Elke dag weer. Wat een enorme variëteit aan mensen. Alle kleuren van de regenboog zie je. Ik schrik wel van de hoeveelheid mensen die “ iets mankeren” . Dat kan lichamelijk zijn maar ook geestelijk. Roept de vraag op  hoe het eigenlijk  gesteld is met de gezondheidszorg. En ik verbaas me over de hoeveelheid kleine eethuisjes, de warungs. Je ziet ze echt overal. Mar ook stalletjes met schaafijs, vrouwen die op een hoekje zitten en wat groente of fruit verkopen en overal chauffeurs die zich als taxi aanbevelen. De stad is ZO levendig en de mensen zijn zo vriendelijk. Daardoor valt het eigen nauwelijks op dat de stad ook vies en verpauperd is.

Tussen 3 en 4 ur wandelen we terug naar het busstation en pakken de bus naar Lelydorp terug. Daar aangekomen van we naar DE CHINEES! Alle supermarkten zijn in handen van de Chinezen. Rob wil altijd naar dezelfde. Argumentatie even simpel als helder: “ ik vind die ander gewoon niet leuk”. Hier kopen we broodbeleg voor het ochtendritueel, de benodigde biertjes en voor Rob zo nu en dan  een extra rol toiletpapier voor je weet nooit. Bij thuiskomst eerst onder de douche, dan een verfrissend biertje en vervolgens een siësta van iets meer dan een uurtje . Dan lezen we een boekje, we schrijven een blog, we wisselen foto’s uit.

Rond een uur of zeven is het lekker afgekoeld en lopen we naar het dorp, naar een Warung. Tijd voor het avondeten. Vaak ets eenvoudigs. Onze hoofdmaaltijd is de lunch. Dan terug naar onze veranda, even uitbuiten en zo rond een uur of 10 zoeken we onze mandjes op. Een rustgevend ritme. Dat heb je wel nodig in Suriname!!!