Beschuitgras.....
1 november 2018
Gertjan schreef op 28 oktober 2018 het volgende als reactie op mijn bijdrage ‘Het erf van Tante Tine’:
Wat ik mij afvraag is, hoe ziet het Surinaamse gazon er uit?
Gewoon gras, zeg maar het Hollandse raaigras of het parkachtige Festuca doet het niet in de schroeiende hitte van de tropen. Toch zie ik op de foto's een gazonbegroeiing lijkend op gras. Ik herinner mij uit Indonesië dat het dure gazon van de betere hotels geen echt gras kende, maar een soort van dicht groeiende klaver. Deze moest wel regelmatig worden besproeid, maar hoefde nimmer gemaaid te worden.
Hoe zit dat in Suriname?
Een reactie liet even op zich wachten. En wel om twee redenen: problemen met het internet en onvoldoende informatie om de vraag van Gertjan afdoende te kunnen beantwoorden.
We kunnen nu wel weer verhalen plaatsen, maar helaas zonder foto’s. Juist in het geval van het gras is dat jammer. Over het Surinaamse gras heb ik me door twee Surinamers laten informeren. Beiden komen met identieke informatie. In Suriname is veel gras ‘beschuitgras’. Beschuitgras is laagblijvend gras met rode uitlopers dat vooral onder warme omstandigheden goed gedijt. Ik signaleerde in het gazon van Tante Tine ook klaver tussen het beschuitgras. De groeisnelheid is enorm. Bij Tante Tine komen elke twee weken twee mannen met een grasmaaier op hun heup. Ze zijn stevig ingepakt (maar zonder gehoorbeschermers), laten er geen gras over groeien en maken met veel kabaal het gras kort. Zelf het gras maaien, heb ik maar heel weinig Surinamers zien doen. Ze huren daar mannetjes voor.
Het besproeien van het gras is niet aan de orde. Elke ochtend en avond gaat Tante Tine met de tuinslang lang de planten, maar daar blijft het bij.
Ik herken van jullie foto wel het beschuitgras. Typisch tropische plant, die veel water slurpt en regelmatig gemaaid moet worden. In Suriname gebruiken ze het in de grasmatten van voetbalvelden. Die rode uitlopers zijn soortspecifiek.
Of het beschuitgras veel water slurpt weet ik niet. Tante Tine weigert het in ieder geval te sproeien. Ze is niet van plan de staatskas te spekken. En waar moet beschuitgras in de droge tijd, nu dus, het water vandaan halen? Wortelen ze diep? Volstaat de ochtenddauw? Of sproeit tante Tine stiekem in de nacht tegen nachttarief? Ik heb haar ' s nachts nog niet horen rond scharrelen. De constatering dat het gras snel groeit klopt. Overigens zeer tegen de zin van tante Tine. Betekent dat het beschuitgras elke 3 weken moet worden gemaaid. Dan komt er een Javaan, vermomd als maanmannetje, met een motorgedreven handmaaimachine het perceel van tante Tine kaal knippen. Dat gaat gepaard met veel geluidsoverlaststerkte. Vandaar mogelijk de vermomming. Tante Tine waakt over de hoogte van het beschuitgras. Ze heeft een bepaalde hoogte in gedachten en zo moet het ook geknipt en geschoren. De Javaan komt het terrein niet eerder af dan nadat tante Tine tevreden is. De verhoudingen in Suriname zijn gelukkig nog steeds zo helder als glas. U maait, ik bepaal of ik tevreden ben. Tot zo lang zult u maaien. De grassoort maakt daarbij niet uit