Misverstanden en plannen voor de ijskast......

FF terug in de tijd. Afgelopen vrijdag zijn we naar de Vlindertuin geweest. Dick heeft daar al over bericht. Op weg naar de tuin stopte er een auto vlak bij ons. Patrick stapte uit. Een bekende. Na een stevige brassa praatten we bij. We moesten ook zeker naar ‘achter’ komen. Dat betekent dat men verwacht dat je langs komt. De huizen liggen op stukken grond die doorgaans familiebezit zijn. Leden van de familie bouwen met elkaar huizen naast elkaar en haaks op de straatrichting. Vandaar het begrip ‘achter’. Op de terugweg liepen we langs het huis van de bevriende Surinamers. Toen we bij hun huis arriveerden was het 14.00 uur. Doorgaans de tijd waarop men het in Suriname even rustig aan doet. De poort was dicht. Waarschijnlijk was de familie in diepe rust. we besloten (na overleg) door te lopen. Gisteren kwam Lucia (een lid van de bevreemde familie) langs. Wat was er aan de hand met ons? Waarom waren we niet langs gekomen? Patrick had laten weten dat we na ons bezoek aan de Vlindertuin zouden langs komen. De hapjes stonden al klaar! We gaven aan dat de poort dicht was en dat we dachten daar iedereen lag te rusten. Dan kun je toch bellen! Dat weet je toch! Voor 1x werd onze verkeerde inschatting door de vingers gezien. Maar dat mocht niet meer gebeuren!

Gisterenavond hadden we plannen gemaakt voor de zondag. We wilden met het openbaar vervoer van Lelydorp naar Domburg. De route verloopt via Paramaribo. We besloten voor alle zekerheid toch maar even naar het busstation in Lelydorp te lopen om ons daar te laten informeren. Vlak voordat we wilden vertrekken arriveerde Lucia (zoals hierboven al aangegeven). Ze kwam met heel andere plannen. Gaan jullie morgen mee naar Frederiksdorp? We pikken jullie na elven op. Een uitermate aantrekkelijk voorstel. Doen we. Onze plannen voor Domburg gaan voorlopig de ijskast in. 

Nadat Lucia was vertrokken, moesten we nog zien dat we iets te knagen kregen. Op naar het dorp. Ook daar een streep door de geplande rekening. Soenil, een van de bewoners van het hoofdhuis, kwam ontspannen aanlopen. Over een half uur worden er patatjes en BBQ-kip gebracht. Dat was de mededeling en zonder verder op een antwoord te wachten verdween Soenil het donker in, richting hoofdhuis. Na een half uur dook hij op met de beloofde etenswaar. Heerlijk!

De ogenschijnlijk onbeduidende voorvallen hebben mij de ogen en oren weer eens geopend. Let op kleine zinsnedes en wendingen en wees voorbereid op voortdurende (en overigens zeer aangename) wijzigingen van plannen. 

Ik ben gewaarschuwd!